Rehbere ihtiyaç

[myefsane]

Rehbere ihtiyaç

Rehberlerin baþýnda peygamberler gelir. Sonra âlimler rehberdir. Rehber olan evliyaya mürþid denmiþtir. Yunus Emre ise böyle ilim sahibi mürþidlere er ve erenler tabirini kullanmaktadýr:



Erenlerin þehrine her dem giresim gelir

�çindeki sultanýn yüzün göresim gelir.



Göremezem yüzünü, iþitirim sözünü,

Görmek için yüzünü caným veresim gelir.



Yanýna varmak için, yedi kapý geçmek þart

Yedisinden içeri sýzýp giresim gelir.



Her kapýda nöbetçi, vardýr yüz bin askeri.

Aþkýn kýlýcý ile vurup kýrasým gelir.



Mecnuna hayran benim, Mevlaya kurban benim

Leylayý görmek için mecnun olasým gelir.



Dost oldu bize mihman, bunca yýl bunca zaman

�smail gibi candan kurban olasým gelir.



Erenlerin nazarý, cevher eder topraðý

Erenlerin bastýðý toprak olasým gelir.



***



Erenlerin sohbeti, ele giresi deðil.

Sohbete kavuþanlar, mahrum kalasý deðil.



Bulmak için bir eri, gezmek gerek çok yeri,

Sarraf tanýr cevheri, herkes bilesi deðil.



Akýp duran pýnara, yanýna testi kona,

Kýrk yýl orada dura, kendi dolasý deðil.



Ten fânidir can ölmez, giderse geri gelmez

Ölür ise ten ölür, canlar ölesi deðil.



Sohbetle parlar iman, talip kazanýr irfan.

�nsaný ârif yapan, fesi, hýrkasý deðil.



Gönülde cevher yoksa, yüzbin kitap okusa

Haktan medet olmasa nasip olasý deðil.



Önce doðru iman et, haramlardan elin çek

Ruha gýdadýr sohbet, herkes bulasý deðil!



Yârin gönlü bir sýrça, kýrmayasýn sakýn ha,

Eðer sýrça kýrýlsa, bütün olasý deðil.



Yunus hiç oyalanma, azýðýný hazýrla

Gelen gider dünyaya, bâkî kalasý deðil.