Tam Güven

[myefsane]

Uzun bir yolculuktu.

Sakin geçen ilk birkaç saatten sonra "yolunda gitmeyen bir þeylerin" olduðu "emniyet kemerlerinizi takýn" ikazýnýn yanmasýyla belli oldu. Ardýndan da bir ses duyduk: "Türbülans nedeniyle bir süre içecek ikramý yapamayacaðýz. Lütfen koltuklarýnýzý dik duruma getirin ve emniyet kemerlerinizi baðlayýn."

Ve çok geçmeden kendimizi müthiþ bir fýrtýnanýn içinde bulduk. Ardarda çakan þimþekler gecenin karanlýðýný yarýp gözlerimizi alýyor, korkunç gök gürültüleri dev motorlarýn sesini bile bastýrýyor, uçak -emniyet kemerlerimiz takýlý olmasa- bizi koltuklarýmýzdan fýrlatýp atacak þiddette sarsýlýyor, kâh yukarý sýçrýyor, kâh boþluða düþüyordu.

Korkudan yüreðim aðzýma gelmiþti. Sadece benim deðil, bütün yolcularýn gözleri dehþet içinde açýlmýþ, kimi kendini tutamýyor, çýðlýklar atýyordu.

Ne zaman bir kanat kopacak, uçak ortadan ikiye yarýlacak korkusuyla bütün vücudum bir yay gibi gerilmiþ, buram buram terliyor, bir yandan da herkes gibi dualar ediyordum.

O an çapraz köþedeki bir kýz çocuðuna gözüm takýldý: kitap okuyordu. Bir ara gözlerini kapadý, oðuþturdu, sonra yine okumaya devam etti.

Hayal mi görüyordum? Millet can korkusuyla çýðlýk çýðlýða iken bu bacaksýz nasýl bu kadar sakindi olabiliyordu ki? Zihinsel engelli mi acaba diyeceðim, hayýr, hanýmefendi oturmuþ bir de kitap okuyordu. Türbülansýn kalan kýsmýný gözlerim onda geçirdim; bir an için bile, en ufak bir mimikle olsun sükunetini bozmadý.

�ükürler olsun ki bir saat kadar sonra fýrtýnadan tamamen çýktýk, bir müddet sonra da meydana indik. Herkes gözyaþlarý içinde þükürler ederek, bir kýsmý ise "bir daha uçaða binmeye tövbeler ederek" uçaktan inerken benim gözlerim çocuktaydý. Bir fýrsatýný bulup yanýna yaklaþtým: "ufaklýk, belki fark etmedin ama havada büyük bir fýrtýna atlattýk."

O gözlerinin içi gülerek bana bakarken devam ettim: "hepimiz korkudan neredeyse ölüyorduk, ama sen hiç korkmamýþ gibiydin. Öt bakalým, neydi sýrrýn?"

Küçük kýz sýcacýk gülümsedi: "pilot benim babamdý ve beni eve götürüyordu."




Soru-1: Hayatýmýzýn fýrtýnalý günlerinde, belâlar yer yanýmýzý sardýðýnda biz hangi yolcu olabiliriz?

Soru-2: Tam güven nedir?

Soru-3: Kimler tam güvenebilir?

[guldengencan]

1. bence o çocuk gibi olabiliriz
2.hiçbir þekilde kuþku duymamýz gerekir
3.ne olursa olsun aile içinde tam güven olur
yani ben böyle düþünüyorum belki sorularýn pek karþýlýðý deðil ama
_________________
SýcaK Bir GüLüþÜN DüþLeRimi SüsLüYen