Bir balýkçý hikâyesi

[myefsane]

[center]Bir balýkçý hikâyesi


Fakir bir adam, oltayla balýk tutuyordu ki, O yerin hükümdarý, buna yaklaþýp,



- Oltana ilk takýlan þey ne olursa, sana, onun aðýrlýðýnca altýn vereceðim, dedi.



Biraz sonra oltaya, ortasý delik bir kemik takýldý



Hükümdar;
- Ne yapalým, þansýn bu kadarmýþ, dedi.



Ve o garibi sarayýna götürüp;

- Bu balýkçýya, elindeki kemiðin aðýrlýðýnca "altýn"verin! diye emretti.



- Baþüstüne sultaným!dediler ve ortasý delik kemiðiterazinin bir kefesine koydular.



Öbür kefesine de altýn liralar koymaya baþladýlar.



Bir, beþ, on, yirmi, elli, yüz...



Hayret! Kemiðin bulunduðu kefe, yerinden oynamýyordu.



Halbuki görünüþte, Bir iki tane altýný zor tartardý.



Altýn koymaya devam ettiler. Kefe doldu taþtý,



Ama Kemiðin bulunduðu kefe bir milim bile oynamadý yerinden.



- Bunda bir sýr var, dediler.



Ve bir bilge kiþi çaðýrýp;- Bu iþin sýrrý nedir? diye sordular.



Bilge kiþi, kemiðe þöyle bir bakýp;- Bu kemik, açgözlü bir insanýn göz çukurudur.

Bunu tartmak için, hazineyi koysanýz yine tartamazsýnýz. dedi.



Ve ekledi:



- Çünkü bu doymaz. Bunu ancak "bir avuç toprak" doyurur.



Hemen öbür kefeye, bir avuç toprak Koydular.



Kefe, ânýnda yukarý kalktý.[/center]

[feyzossss]

tguzel bý hýkaye ve tolstoy ýnsan ne ýle yasar daký hýkaye ye benzýyo ordada býr mezarlýk toprak yetmýstý hýc doymayan adama...
_________________
Yüreðine güneþ koy, yüreðine bulut koy, yüreðine yýldýz koy yola devam ....