myefsane
Kayt: 03 Arl 2006
Mesajlar: 2240
|
 Tarih: Pzr Eyl 14, 2008 4:51 pm Mesaj konusu: |
 |
|
Kavurucu çölün ortasýnda üç genç yor-
gun argýn ilerliyorlardý. Bu gençler, Peygam-
ber efendimizin torunlarý Hasan, Hüseyin ile
amcalarýnýn oðlu Abdullah idi. Mekke'den Me-
dine'ye dönüyorlardý. Çöl ortasýnda yiyecek
ve içecekleri tükenmiþti. Çok da acýkmýþ ve
susamýþlardý. Yüce Allah'a sýðýnarak yollarýna
devam ediyorlardý..
Biraz ilerde, çölün bittiði yerde bir çadýr
farkettiler. Dizlerindeki son dermaný da kullanarak çadýra zar-zor ulaþabildiler.
Çadýrdan, fakir olduðu her halinden belli
olan bir kadýn çýktý. Ona selâm vererek:
- Ýçecek bir þeyiniz var mý teyze? diye sordular. Kadýn onlara sevgiyle baktý. Çadýrýn içinde serin bir yer göstererek
- Buyrun oturun hele, dinlenin biraz, dedi.
Yaþlý kadýnýn bu davetlni seve seve kabul
ettiler. Oturup dinlendiler. Hazret-i Hüseyin
Efendimiz tekrar sordu.
- Ýçecek bir þeyiniz yok mu teyze?
Kadýn güleryüzle cevap verdi:
- Bir keçim var.
Onlar kadýnýn ne demek istediðini anlamaya
çalýþýrlarken, kadýn da dýþarý çýkmýþtý.
Bir müddet sonra bir bakraç sütle dönüp onlara birer tas ikram etti. Böylece susuzluklarýný giderince, bu defa ne kadar aç olduklarýný hissettiler.
- Teyzeciðim, karnýmýz da çok aç. Acaba yiyecek birþeyiniz var mý? diye sordular.
Kadýncaðýz yine güleryüzle;
-Bir keçim var, diyerek dýþarý çýktý. Çok geçmeden keçi ile beraber çadýrýn önüne geldi ve içeri seslenerek;
- Bana yardým ederseniz keçiyi kesip piþirebiliriz, dedi.
Bu iyiliksever kadýný kýrmayýp, keçiyi kesip yüzerek hep beraber piþirip yediler.
Sonra da;
- Teyzeciðim bizler Haþimoðullarýndanýz, Medine'ye yolunuz düþerse mutlaka bize uðrayýn, diyerek ona hayýr dualarda bulunup yola koyuldular.
Onlar gittikten az sona kadýnýn kocasý geldi. Keçiyi ortalýkta göremeyince hanýmýna sordu. Kadýncaðýz olanlarý bir bir anlattý.
Adam karýsýna þaþkýn þaþkýn bakakaldý. Sonra
oturup bir müddet kara kara düþündü ve;
- Biliyorsun ki o keçiden baþka birþeyimiz yoktu, dedi. Þimdi ne yapacaðýz?
Karýsýnýn hiç de üzgün bir hali yoktu. Beyini teselli ederek;
- Allah, darda kalan kullarýný gözetir, dedi.
Onlar gibi temiz, asil ve nur yüzlü insanlarý
aðýrlamak herkese nasib olmaz.
Kadýn, onlarýn peygamber torunu olduðunu
bilmediði halde, sýrf Allah misafiri diye tek
serveti olan keçisini ikram etmiþti.
Aradan uzun zaman geçmiþ ve kadýnla ko-
casýnýn yolu birgün Medine'ye düþmüþtü. Alýþ
veriþ için þehrin pazarýna doðru yürürlerken,
güleryüzlü bir genç çýktý önlerine.
 3
Bu, Hazret-i Hasan'dý.
Kadýný tanýyýp selam verdi ve;
- Beni hatýrladýnýz mý? diye sordu.
Yaþlý karý koca blr müddet þaþkýn þaþkýn
baktýlar Hazret-i Hasan'ýn yüzüne. Onlar
hatýrlamayýnca, Hasan efendimiz açýkladý:
- Bir müddet önce üç kiþi sizin çadýrýnýza gelmiþti. Onlara süt ikrâm etmiþ, bir de keçinizi kesmiþtiniz. Ýþte ben onlardan biriyim.
Kadýnýn yüzü sevinçle aydýnlandý.
- Tabii ya! Sen o hayýrlý misafirlerden birisin.
Hazret-i Hasan onlarý evine götürüp, çok
tatlý þeyler söyleyerek ikram ve iltifatlarda
bulundu. Sonra da 1000 dirhem gümüþ
ve yüz koyun borç alarak onlara hediye edip,
yanlarýna da bir adam kattý ve kardeþi
Hüseyin'e yolladý.
Hazret-i Hüseyin efendimiz de týpký aðabe-
yi gibi onlarý güleryüzle karþýladý. O da bin
dirhem gümüþle ikiyüz koyun borç alýp hediye
etti ve onlarý üçüncü kiþi olan amcaoðlu
Abdullah'a gönderdi. Abdullah onlarý sevinçle karþýlayýp evine davet etti ve;
- Hasan ve Hüseyin'e uðradýnýz mý?
diye sordu. Kadýn;
- Evet, dedi. Onlar ne kadar cömert insanlarmýþ ki bize pek çok koyun ve gümüþ hediye ettiler.
Hazret-i Abdullah derin bir nefes aldý ve dalgýn gözlerle boþluða bakarak;
- Keþke önce bana gelmiþ olsaydýnýz, dedi.
Onlar Sevgili Peygamberimizin torunlarýdýr.
Dünya malýna önem vermedikleri için mutlaka
borç altýna girmiþlerdir.
Kadýnla kocasý onlarýn kim olduklarýný öðrenince karþýlaþtýklarý bu nimet için çok sevinip þükrettiler.
Abdullah da onlara 2000 dirhem gümüþle dörtyüz koyun hediye etti ve güleryüzle uðurladý. Böylece karý koca 4000 dirhem gümüþ ve yediyüz koyunla, yani büyük bir servetle çadýrlarýna döndüler.
Peygamberimizin sevdiklerine yapýlan küçük bir yardýmýn karþýlýðýný daha dünyada iken böylesine bir servetle gördüler.
Kimbilir ahirette ne gibi mükafatlarla
karþýlaþacaklardý.. |
|
