derya
Kayt: 11 Arl 2007 Mesajlar: 174
|
Tarih: Pr Ekm 23, 2008 7:50 pm Mesaj konusu: |
|
|
Her þey, ama her þey,
canlý-cansýz,
büyük-küçük
her þey sana eðiliyor.
Hürmetle eðiliyor,
yerlere kapanýyor.
Nereye baksam,
hangi tarafa yönelsem böyle;
bütün varlýklar senin hükmüne boyun eðmiþ,
rükû ediyor.
Adeta her þey dile gelmiþ haykýrýyor:
“Gel sen de bize katýl! Eðil, senin ve bütün varlýklarýn sahibine!
Yoktan var edene eðil.
Eðil ki,
O senin baþýný eðdirmesin,
seni kimseye zelil etmesin...”
Ne muhteþem bir nizam kurmuþsun Rabbim!
Her zerreye damganý vurmuþsun.
Görmek isteyenlere görünen,
duymak isteyenlere haykýran damgalar ve iþaretler...
Görmek istemeyenlere silinen,
duymak istemeyenlere dilsiz kesilen izler...
Ey Sevgili!
En Sevgili!
Hey Rabbim!
Ufkumu aç göreyim,
gönlümü aç anlayayým,
perdeleri kaldýr, duyayým,
mevcudatýn söylediðini,
varlýklarýn hallerini.
Çünkü onlarý þekillendiren sensin;
onlarý söyleten de sen!..
Denizlerden yükselttiðin bulutlarý seyrettim.
Heybetle doðrulan bir pehlivan gibi göðe yükseliyorlar.
Yükseldikçe gürleþiyor,
gürleþtikçe sýra daðlarý andýrýyorlar.
Göklerde özgürce dolaþacaklarýný sandým.
Ama hayýr!
Anladým,
yollarý çizilmiþti.
Maðrur baþlarýný itaatle eðdiler,
her biri yollarýnda yürüdüler.
Ýþte senin azametin karþýsýnda damla damla yere kapanýyorlar.
Sonra bir araya gelip,
derelere,
ýrmaklara dönüþüyorlar.
Aþkýnla divane bir meczub gibi baþlarýný taþlara vura vura çýrpýnýyorlar.
Tekrar bulut olup yükselmek için,
tekrar senin huzurunda eðilmek için...
Ve o damlalar:
Ölü topraklara can oluyorlar,
can katýyorlar.
O canla dirilen her þey delidolu bir delikanlý gibi geliþip serpiliyor.
Sonra...
sonra olgunlaþýyor,
baþlarýný büküyorlar.
Ýþte ekinler,
baþaklar,
aðaçlar,
daðlar,
taþlar....
Her þey seni biliyor,
yüce huzurunda boyun eðiyor.
Ýþte yýldýzlar,
gezegenler...
Hepsi senin nuruna pervane.
Dönüyor,
dönüyor,
itaatle sana rukû ediyor,
seni tesbih ediyorlar.
Kim demiþ sadece insanoðlu rükû eder,
baþ eðer diye!
Ýþte zerreler,
kürreler,
insanlar,
melekler,
daðlar,
taþlar...
Bütün varlýklar rukû ediyor.
Bir an durmaksýzýn rükû ediyor,
senin yüceliðin karþýsýnda eðiliyor.
Ey Sevgili!
En Sevgili!
Ey Rabbim!
Bütün kainat senin huzurunda eðilirken,
bu ahenge benim de bilerek,
isteyerek katýlmamý istedin.
“Namazý tam kýlýn, zekâtý hakkýyla verin ve rukû edenlerle birlikte siz de rukû edin!” (Bakara, 43) buyurdun.
“Ey iman edenler! Rukû edin, secdeye kapanýn. Rabbinize ibadet edin. Hayýr iþleyin ki kurtuluþa eresiniz.” (Hacc, 77) dedin.
Buyruðun baþým üstüne Rabbim...
Ýþitiyor,
itaat ediyor,
huzurunda eðiliyorum Rabbim!
Beni baþkalarýna eðdirme!
Sana rukû etmenin hazzýný bana tattýr!
Rukû edenlerle birlikte, huzuruna rukû ederek girmemi nasip eyle!
Sübhane Rabbiye’l-Azîm
Sübhane Rabbiye’l-Azîm
Sübhane Rabbiye’l-Azîm... |
|