Namazsýzlýktan kurtuluþ çareleri

[myefsane]

Namazsýzlýktan kurtuluþ çareleri
Ey nefis! Bil ki dünkü gün senin elinden çýktý. Yarýn ise senin elinde sened yok ki, Ey nefis! Bil ki dünkü gün senin elinden çýktý. Yarýn ise senin elinde sened yok ki, ona mâliksin. Öyle ise hakikî ömrünü, bulunduðun gün bil. Lâakal günün bir saatini, ihtiyat akçesi gibi, hakikî istikbal için teþkil olunan bir sandukça-i uhreviye (âhiret sandýðý) olan bir mescide veya bir seccadeye at.
Müslümanlar, bilhassa bu asýrda, namaz dinin direði olduðunu ve ahirette kurtuluþun da namazsýz olamayacaðýný bildikleri halde namaz hakkýnda tembellik yapýyorlar. Hatta çoklarý da tamamen ihmâl ediyorlar. Kendilerine neden bu ihmâli yaptýklarý sorulduðunda da çok defa, dünyaya âit iþlerinin çokluðunu ileri sürüyorlar. Ãœstad Bedîüzzaman Hazretleri, bir gün mühim bir zâtýn “Namaz iyidir. Fakat hergün hergün beþer defa kýlmak çoktur bitmediðinden usanç veriyor.” dediðini ve aslýnda bu sözü adeta bütün nefisler nâmýna söylemiþ gibi olduðunu bildirmektedir. Bunun üzerine tembellik döþeðinde, gafletle ve câhilâne söylenen bu söze karþýlýk olarak namazsýzlýðýn temelinde yatan sebepleri ve çarelerini, nefisleri susturacak, akýllarý ve kalpleri tam tatmin edecek bir tarzda beþ ikaz içinde izah eden ‘namaz risâlesi’ni yazmýþtýr. Biz de þimdi o beþ ikazda geçen hakîkatlerin özetini sunmaya çalýþacaðýz.

Birincisi: Ã�nsanlarý usandýran en mühim sebep, keyif içinde ebedî dünyada kalacaklarýný zannetmeleridir. Hâlbuki ecel gizli olduðundan yarýna çýkýlacaðýna dair hiçbir kati senet yoktur. Hayatýn faniliðini ve deðersizliðini anlayabilmek elbette ölümü çokça düþünmekle olabilir. Bu cihete iþaretle Resûl-i Ekrem (asm), “Lezzetleri tahrib edip acýlaþtýran ölümü çok zikrediniz” buyurmuþtur. Eðer insan ömrün kýsalýðýný, hem boþa gittiðini düþünse usanmak þöyle dursun ciddi bir gayret ve iþtiyaka sebep olur.

Ã�kincisi: Namazdaki gevþekliðin en önemli sebeplerinden biri de namazýn ruhun manevî gýdasý olduðunu ve ona olan ihtiyacýný bilmemesidir. Her gün üç öðün yemek yemekten usanmayan insan, eðer kalp ve ruhunun namaz ile rabbine yönelmekten alacaðý manevî büyük gýdalarý bilse elbette manevî bir açlýk içinde periþan olan ruhunu doyurmak için her gün üç defa yemeðe koþmaktan çok daha büyük bir iþtahla namaza koþacaktýr. Nitekim bunu anlayan büyük zatlarýn menkýbelerinde namaza karþý nasýl bir iþtiyak gösterdiklerini ibret ve hayretle okuyoruz. Hatta Peygamber Efendimiz (asm)’ýn dünyadan kendisine sevdirilen üç þeyden biri olarak “gözümün nûru” dediði namazý zikretmesi bu noktaya en güzel bir numûne olmaktadýr. Her gecede bin rekât namaz kýlan Ã�mam Zeynelabidinler ve kýrk yýl yatsý abdesti ile sabah namazýný kýlan Tâus-ý Yemânîler gibi yüz binler mübarek zatlar namazýn nasýl manevî büyük bir gýda olduðunu lisân-ý hâlleri ile isbat etmiþler.

Üçüncüsi: Beþ vakit namaza devam edilememesinin mühim sebeplerinden biri de sabredilememesi ve sabýr kuvvetinin yanlýþ olarak geçmiþ ve gelecek günlere daðýtýlmasýdýr. Hâlbuki ALLAH’ýn insana verdiði sabýr kuvveti geçmiþ ve geleceðe daðýtýlmasa, yalnýz bu güne sarf edilse her zorluða dayanabilecek kuvvettedir. “ALLAH kimseyi gücünün yetmeyeceði bir þeyle mükellef tutmaz” âyeti de bu hakikate iþaret etmektedir. Ã�nsanýn sabýr kuvvetini daðýtmasý aynen sersem bir kumandanýn hâline benzer. Nasýl ki o kumandan çarpýþma olmayacaðý halde merkez ordusunun bir kýsým kuvvetlerini sað ve sol cenahlara göndererek merkezi zayýflatýr ve bunu anlayan düþman bütün kuvvetleriyle merkeze hücum ederek maðlup eder. Ã�þte insan bu sersem kumandan gibi sabýr kuvvetini hiç gerek yokken geçmiþ ve gelecek günlere ve onlardaki ibâdet külfetini düþünerek saða sola daðýtsa sabrý bu günkü vazifeye yetmez hale gelir. Eðer yalnýz bugünkü vazifeyi düþünse kâfi gelip asla zorlanmaz.

Dördüncüsü: Namaz ve ibâdetteki gevþekliðin bir sebebi de onun karþýlýðýndaki mükâfat ve ücretin gereði gibi düþünülememesidir. Hâlbuki vadinden dönmesi asla mümkün olmayan yüce ALLAH, Cennet gibi bir ücreti ve ebedî saadet gibi bir hediyeyi vaat ediyor. �nsan, dünya saadetini temin edebilmek için maddî iþlerde, çok defa küçük bir ücret vaadiyle günlerce hatta aylarca ve her gün en az sekiz saat usanmadan çalýþýr. Bazen vaat edilen ücreti alamadýðý da olur. Halbuki karþýlýðýnda ebedî cennet ve tükenmez hazineler vaat edilen beþ vakit namaz, günün ancak bir saatini almaktadýr. Cüzî ve fanî bir maaþ için her gün sekiz on saatini ayýran insan, ebedî bir saadet ve nihayetsiz servetleri günün yalnýz bir saatini namaza sarf etmekle kazanabileceðini düþünse elbette namaza ciddi bir þevk ve iþtiyak duyacaktýr. Hem dünyada hapis korkusuyla en aðýr iþlerde çalýþmayý göze alan insan, namazý terk etmesi sebebiyle o dehþetli cehennem azabýna düþebileceðini de idrak etse, muhakkak gayet hafif ve latif bir hizmet olan namaz için gayrete gelecektir.

Beþincisi: Namaz kýlmayanlarýn en çok ileri sürdükleri sebeplerden biri de geçim derdi ve dünya iþlerinin çokluðudur. Bunu söyleyen insanlar herhalde iki þeyi fark edemiyorlar. Birincisi ne için yaratýlmýþ olduklarýnýn; ikincisi ecelin her an kapýlarýný çalabileceðinin farkýnda deðiller. �þin aslýna bakýlýrsa, gün içinde, iki ya da üç vakit namaz karþýmýza çýkar. Bunlar ise asla iþimize engel olmayacaðýnýn en büyük delili iþlerine raðmen beþ vakit namazýný kýlan milyonlarca müslümandýr. Hem hiçbir insan dinlenmeye ihtiyaç duymadan devamlý çalýþamaz. Eðer istirahat vakitlerini namazýný kýlarak deðerlendirse bedenen en saðlýklý bir istirahatý yapmýþ olacaðý gibi asýl maksat olan âhiretini kazanmak için de çok mühim bir yatýrým yapmýþ olur.
Hem þiddetli bir hýrs ve merakla günün tamamýný dünyasý için ayýran bir insan dünyanýn faniliðini ve olsa olsa yetmiþ seksen sene gibi gayet kýsa bir ömür yaþayabileceðini fark etse elbette günün hiç olmazsa bir saatini beþ vakit namaza sarf ederek âhiretin ebedî saadetini kazanmaya ciddi bir gayret ve iþtiyak duyacaktýr.
Netice olarak beþ vakit namaza þevkle devam edebilmenin yolu; dünyada ebedî kalýnmayacaðýný, namazýn rûhun gýdasý olduðunu, sabýr kuvvetinin yalnýz bu güne sarf edilmesi gerektiðini, namazýn cennet gibi çok büyük bâkî bir ücreti olduðunu ve insanýn dünyada en mühim, birinci vazifesinin ibâdet olduðunu iyice anlamaktan geçiyor.
Ã�brahim (as) gibi biz de Rabbimiz’e niyaz ediyoruz ki; bizi ve neslimizden gelecekleri namazý dosdoðru kýlanlardan eylesin. Âmîn!


Alýntý