Er Mektubu...

[arifsevinc]

Er Mektubu...
O elinde tuttuðun zarf
bir ihanet anýnda örülmüþtür
Ve zarfýn içindeki kaðýt
er mektubudur görülmüþtür
Doðum günüm bu gün 3 Aralýk
Ve þafak karanlýk
Bu mektubu sana yazýyorum anne
Dün sevdiðimle ayrýldýk
Son mektubuymuþ bana yazdýðý
Bir daha yazmayacakmýþ
Demek sevda ayrýlýða bir ay dayanýrmýþ
Ve asker ocaðýnda terkedilmek de varmýþ

Bu mektubu sana yazýyorum anne
Bu gün doðum günüm 3 Aralýk
Ve þafak karanlýk

3-5 nöbetindeydim dün gece
Bir þarjörün boþluðunda içtim son sigaramý
Ve yorgan gibi üstümü örttü kar siperde
Sabaha karþý biraz içim geçmiþ
Hayalin gözümün önüne geldi anne
Kýzkardeþimi de verdiðinden beri sevdiðine
Bir ben bir de sen kaldýn geriye

Üzülme anne üþümüyorum
Bekliyorum elim tetikte
Bekliyorum memleketi ve seni
Ve artýk beklemiyorum beni beklemeyen sevdiðimi
Beklemiyorum yüreðimi ve aþkýmý
Soðuk siperde yalnýz býrakan sevgiyi
Ve bekliyorum anne elim tetikte
Eðer girerse menzile vurup öldüreceðim
Hem aþký hem sevgiyi

Geçen gece karakolu bastýlar
Kurþunlar yaðmur gibi yaðdý üzerimize
Garip gelecek belki sana ama
Ortalýk bayram yeri gibi oldu anne
Biliyormusun o an hiç korkmuyorsun
Herkes kendini bir sipere atýyor
Ve gecenin karanlýðýnda kurþun yerine
Iþýl ýþýl yýldýzlar yaðýyor sanki üzerimize
Ve ölüm bile aklýmýza gelmiyor anne
Canlar canlar gidiyor
Gidiyor canlar
Ve kimbilir ne zaman bahar

Uður Arslan
_________________