PUT KIRAN
Kayt: 21 ub 2008
Mesajlar: 14
|
 Tarih: Pr ub 21, 2008 9:42 pm Mesaj konusu: |
 |
|
DÝRÝLT BÝZÝ EY KUR'AN!
Hayatýmýza yön veren senin ahkamýn olsun. Seni bize gönderen yüce Yaratýcýmýzýn emri yeryüzünde hakim, beþeriyet seninle mutmain olsun.
Hayatýmýz boyunca hep birilerini örnek aldýk. Kimi zaman bizden daha fazla bilenleri, kimi zaman önder olarak gördüðümüz bazý kimseleri, kimi zaman hayatlarý koþuþturmaca içerisinde olanlar, kimi zamanda iyi edebiyat yapanlar hep bizim fark ettirmeden kendilerini örnek aldýðýmýz kiþiler olmuþlardýr. Fakat az bir bilgiye sahip olduðumuzda da maalesef ilk eleþtirdiðimiz insanlar da onlar olmuþlardýr. Daha iyisini yapmýþçasýna, daha güzel örneklikler sergilemiþçesine eleþtiri oklarýmýzý bir zamanlar bize örnek olan insanlara yöneltmiþiz. Yerden yere vurmuþuz bazen acýmasýzca. Haklý sebeplerimiz olsa da bazen kantarýn topuzunu kaçýrmýþýz farkýnda olmadan. Bu insanlar bize belki de Ýslam’ý sevdiren, bize gerçekleri anlatan insanlar olmuþ. Ama ne hazindir ki bir çoðu konuþmalarýyla sevdirdikleri Ýslam'dan bihaber hayat tarzlarýyla þaþýrtmýþlar bizi. Gayrimüslim birinin sözü hala kulaklarýmý çýnlatmakta: "Ýnsanlar bana söylemleriyle Ýslam’ý sevdirdiler ama yaþantýlarýyla nefret ettirdiler.”
Kiþilere endeksli bir hayat tarzý deðil aslýnda Ýslam. Kiþiyle özdeþ deðil. Kimsenin tapulu malý deðil kýsacasý. Aslýnda Ýslam’a bakýþ açýmýzdaki problemden kaynaklanýyor tüm bunlar. Þu gerçeði çoðu zaman gözden kaçýrýyoruz. Kiþiler deðil, yoktan var edenin bize inzal ettiði Kitap anlatýyor Müslüman’ý ve onun hayat tarzýný. Ne yapmasý gerektiðini ve ne yapmamasý gerektiðini yine Kur'an çiziyor yeþil ve kýrmýzý çizgilerle. Oldukça belirgin bir çizgi çizer Kur'an insanlarý tanýmlarken. Öyle belirgin ki, birbirine karýþmasý imkansýz. Birbiri içine geçmesi ve yanlýþ anlamamýz imkansýz. Tüm olasýlýklarý göz önünde bulunduran Rabbimiz altlarýna çizdiði kalýn çizgilerle tanýmlar insana dair tüm vasýflarý. Müslüman, mü’min, kafir, fasýk, mücrim, münafýk, müfsit, zalim, hata edenler, hatalarý hayatlarýný kuþatanlar, mazlum, mustazaf, müstekbir gibi bir çok tanýmý açýk bir þekilde görmekteyiz. Allah’ýn kitabý hiçbir þeyi noksan býrakmadan açýk ve net bir þekilde açýklýyor hepsini. Beþerin kendi tanýmlarýna gerek duymadan onlarýn yanlýþ anlama ve yanlýþ tanýmlamalarýný göz önünde bulundurarak ona býrakmýyor yüce yaradan. Bizi Kur’an þekillendiriyor ve ismimizi yine Kur’an koyuyor.
Bizi dirilten, ayaða kaldýran, yaþamýmýzý þekillendiren yine yüce Allah’ýn kitabý. Evet bizi diriltecek olan tek kaynak.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Kavram kargaþasýnýn ortasýnda debelendiðimiz günümüzde yaþantýmýz ve eylemlerimiz doðrultusunda bize Rabbimizin koyacaðý isme ve o ismin gerekliliðin yapmaya talibiz.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Susuz ve suya hasret kurak toprak gibi senin bize kana kana gelmene muhtacýz. Seni anlamaya, seninle konuþmaya, seninle yürümeye, seninle yol almaya ve seninle dirilmeye muhtacýz.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Fýrtýnalarla boðuþuyorken senin sakin limanýna yaklaþtýk, nerede durmamýz gerektiðini, nerede fýrtýnaya dahil olmamýz gerektiðini yine sen göster bize. Ne senin gölgendeyiz diye rahat oturalým, ne de senin ardýna sýðýnarak tüm dünyayý gereksiz ithamlarla bulandýralým.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Birliðimiz, birlikteliðimiz daðýldý. Her birimiz parçalanmýþ tesbih taneleri gibi her bir yöne daðýldýk. Toparlanmaya, tekrar kardeþ olmaya, yar ve yaran olmaya ihtiyacýmýz var. Senin mü'minler ancak kardeþtir ayetini yaþamaya þu an çok fazla muhtacýz. Biz, bir binanýn tuðlalarý gibi olmalýydýk. Oysa kalplerimiz sýnýrlarla, cemaatlerle, camialarla, mezheplerle bölündü.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Peygamberimizin bize emanet býraktýðý Ümmeti muhafaza edemedik. Onu hovarda mirasyediler gibi paramparça parçaladýk.
Bazýlarý seni anlaþýlmaz bir kitap olarak tanýttý. Açýp anlamaya bile çalýþmadý. Bazýlarý seni yüksek raflardan hayata indiremedi bile. Yine bazýlarý seni hayatlarýndan çýkarýp sadece merasim kitabý gibi lanse ederken, kimileri de bir kýsmýný okuyup, bir kýsmýný inkar etti.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Kalbimize týpký Mekke'de nazil oluyormuþçasýna tekrar nazil ol. Ayet eyet, sure sure tekrar in kalplerimize. Týpký sahabiler gibi biz de onar onar hayatýmýza aktaralým seni.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Bize kalmamýz gereken yeri, nerde durup nerede harekete geçmemiz gerektiðini ve ne zaman yürümemiz ve ne zaman koþmamýz gerektiðini bir daha hatýrlat. Hatýrlat ki her þey çok geç olup ölüm kapýmýzý çalmadan senin ayetlerin bizde tezahür etsin.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Üzerimize serpilen ölü topraðýnýn kalkmasýný saðla. Ve bizi þaha kaldýrsýn her ayetin.Bizi harekete geçirsin týpký kýzgýn çölde Ömeri, Hamzayý ,Aliyi, Osmaný, Aiþeyi, Haticeyi, Sevdeyi, Zeynebi, Fatýmayý ve diðerlerini harekete geçirip þimdi anarken saygýyla andýðýmýz bu örnek insanlarý diriltip harekete geçirdiðin gibi bizi de dirilt.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Hayatýmýza yön veren senin ahkamýn olsun. Seni bize gönderen yüce Yaratýcýmýzýn emri yeryüzünde hakim, beþeriyet seninle mutmain olsun. Biz kalbimizi yitirdik. Peygamberimizin “onlar senin yüce kitabýný terk ettiler,terkedilmiþ olarak býraktýlar” þikayetinde dile getirildiði gibi bizler seni terk etmek istemiyoruz. Seni yok saymak, senin bir kýsmýna inanýp bir kýsmýný inkar etmek deðil bütününe iman etmek istiyoruz.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Biz senin kulbuna tutunmak istiyoruz. Rabbimizin saðlam kulp diye bahsettiði kulpa tutunmamýz gerektiðini yine senden öðrendik ve saðlam kulpun ne olduðunu da yine senden öðrendik.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Cihanþümul mesajýnla, alemlere rahmet olarak gönderilen elçinle, tüm insanlýðý kucaklayan metninle, "Yalnýz sana ibadet eder ve yalnýz senden yardým dileriz, bizi doðru yola ilet, kendilerine nimet verdiklerinin yoluna gazab ettiklerinin ve sapmýþlarýn yoluna deðil" mealindeki duanla yoktan var edene yaklaþtýr, yakýnlaþtýr bizi.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Yoktan var edeni senden öðrendik, ibadeti, yaradana yaklaþmamýzý, onun Resulünü, ona nasýl iman etmemiz gerektiðini, duayý, sevmeyi, salatý, yaþamaya dair ne varsa hepsini senden öðrendik.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Adem (a.s.)'ý senden öðrendik. Sen tanýklýk yaptýn. Ayna oldun Ýbrahim (a.s.) Rabbini ararken, Nuh (a.s.) gemisini yaparken, Ýsmail boðazlanmak üzere yatýrýlmýþken, Yusuf (a.s.)'ýn kuyudan hükümdar olma yolundaki mücadelesinde, Eyüp (a.s.)'ýn sabrýnda, Ashab-ý Kehf'in kýssasýnda, Ad, Semud ve Medyen kavimlerinin yaþadýklarýnda, Firavun ve diðer zalimlerin iþlediði zulümlerde hep sen ayna oldun bize. Ve olmaya devam edeceksin bizden sonra geleceklere de.
Dirilt bizi ey Kuran!
Af dilemeyi senden öðrendik. Dua etmemiz gerektiðini ve dua etmeyi, istemeyi, dilemeyi senden öðrendik. Allah’a sýðýnmayý, tefekkürü, tezekkürü, akletmeyi, düþünmeyi, mukayese edip doðru yolda yürümeyi hep senden öðrendik.
Dirilt bizi ey Kur’an!
Her surende cenneti, cehennemi, hesap gününü okuyorum. Cennet ayetleriyle yüzümde tebessüm beliriyor. Cehennem ayetleriyle yapmam ve sakýnmam gerekenleri hatýrlýyorum. Kýssalarýn hep yol gösteriyor bana.
Duam Fatiha.
Önderimizi anýyoruz Ahzab'la.
Davamýn temellerini atýyorum tüm peygamberlerin hayatlarýnýn þekillendiði Enbiya ile.
Tevbe diliyoruz yýlmadan, usanmadan.
Fetih isteðimiz bizi þahlandýrýyor.
Ýnþirah dileniyoruz bazen kalbimize.
Kýyameti yaþýyoruz kimi zaman.
Adiyatla tozu dumana katarak koþturmamýz gerektiðini hatýrlatýyoruz nefsimize.
Kur’an'la istiyoruz. Kur’an'la diliyoruz. Kur’an'la þekillendirmek istiyoruz hayatamýzý. Dirilt bizi ey Kur’an, bizi ve kalbimizi.
Ey Kur’an dirilt bizi, bir daha ölmemek üzere…
_________________
|
|
