Sevgili kul olmanýn on þartý

[myefsane]

Sevgili kul olmanýn on þartý

Ýslâm âlimlerinin büyüklerinden Ali Râmitenî hazretleri, Allahü teâlâ katýnda sevgili bir kul olabilmenin on þartý olduðunu bildirmiþtir:
Birincisi; temiz olmaktýr. Temizlik de iki kýsma ayrýlýr. 1- Kalb temizliði: Kalbin iyi huylarla dolu olmasýdýr. Hased etmemek, baþkalarý hakkýnda kötülük düþünmemek, Allahü teâlânýn düþmanlarýndan nefret etmek, dostlarýný da sevmek gibi cenâb-ý Hakkýn beðendiði iyi huylardýr. Kalb, Allahü teâlânýn nazargâhýdýr. Bu sebeple kalbe dünyâ sevgisi doldurmamalýdýr. Haram olan yiyeceklerle beslenmemelidir. Haram yiyenin duâsý kabûl olmaz. Gönül, kalb temiz olmazsa ibâdetlerin lezzeti alýnamaz, mârifete, Allahü teâlâya âit bilgilere kavuþulamaz. 2- Zâhirî temizlik: Dýþ görünüþün temiz olmasýdýr. Bu, bütün insanlarýn dikkat edeceði hususlardandýr. Giyecek, yiyecek, içeceklerin ve kullanýlacak bütün eþyâlarýn temiz olmasýdýr.
Ýkincisi; dilin temizliðidir. Dilin kötü sözlerden uzak kalmasý. Kur’ân-ý kerîm okumasý, emr-i ma’rûf ve nehy-i münkerde bulunmasý, Allahü teâlânýn emirlerini yapmayý ve yasaklarýndan kaçýnmayý bildirmesi, ilim öðretmesi. Zîrâ sevgili Peygamberimiz; “Ýnsanlar, dilleri yüzünden Cehennem’e atýlýrlar” buyurdu.

KALB, GÖZE TÂBÝDÝR
Üçüncü þart; mümkün olduðu kadar kötü insanlardan uzak durmaya çalýþmalýdýr. Bu sebeple göz, haram þeylere bakmamýþ olur. Zîrâ kalb, göze tâbidir. Her harama bakýþ, kalb aynasýný karartýr.
Dördüncü þart; oruç tutmaktýr. Ýnsan oruç tutmak sûretiyle meleklere benzemiþ ve nefsini kahretmiþ olur. Bununla ilgili hadîs-i kudsîde; “Oruç bana âittir. Orucun ecrini ben veririm. Sevâbý nihâyetsizdir. Muhakkak, sabrederek ölenlerin ecirleri hesapsýzdýr” buyurulmaktadýr. Yine hadîs-i þerîfte; “Oruç, Cehennem’e kalkandýr” buyuruldu. Oruç tutarak gönlü huzûra kavuþturmalý ve þeytanýn yolunu kapatýp, siper hâsýl etmelidir.
Beþinci þart; Allahü teâlâyý çok hatýrlamak, ismini çok söylemektir. En fazîletli olan zikir, “Lâ ilâhe illallah Muhammedün resulullah”týr. Lâ ilâhe illallah diyen kimse ihlâs sâhibi olur. Ýhlâs; bütün iþlerini Allahü teâlânýn rýzâsý için yapmak, dünyâya âit mal ve makamlardan hevesini kesip âhireti istemektir. Ýhlâslý kimse; “Ýlâhî! Benim maksudum sensin, seni istiyorum!” der. Nefsin arzu ve isteklerinden kurtulmak için devamlý zikretmelidir. Her iþinde onu hatýrlamalýdýr.
Altýncý þart; iyi düþüncelere sahip olmaktýr. Ýnsanýn kalbine gelen düþünceler dört kýsýmdýr. Bunlar; Rahmânî, melekânî, þeytânî, nefsânîdir. Rahmânî olmak; gafletten uyanmak, kötü yoldan doðru yola kavuþmaktýr. Melekânî; ibâdete, tâate raðbet etmektir. Þeytânî; günahý süslemektir, iyi göstermektir. Nefsânî de; dünyâyý taleb etmek, istemektir. Þeytânî ve nefsânî düþüncelerden kurtulmak gerekmektedir.
Yedinci þart; Allahü teâlânýn hükmüne rýzâ göstermek, irâdesine teslim olmaktýr. Havf ve recâ, yani korku ve ümid arasýnda yaþamaktýr. Zîrâ Allah’tan korkan kimse, günah iþlemez. Ayrýca mümin, ümitsizliðe de düþmez. Allahü teâlâ, ümitsizliðe düþmemeyi emretmektedir.

ÝYÝLERLE OLAN ÝYÝ ÝNSAN OLUR!
Sekizinci þart; iyi insanlarla, sâlihlerle sohbeti seçmektir. Sâlihlerle sohbet edildiði takdirde, günahlara perde çekilir, haramlar gözüne kötü görünür.
Dokuzuncu þart; iyi ve güzel hasletlerle bezenmektir. Bu da, her þeyi yaratan Allahü teâlânýn ahlâkýyla ahlâklanmaktýr. Çünkü Peygamber efendimiz; “Allahü teâlânýn ahlâkýyla ahlâklanýnýz” buyurdu.
Onuncu þart, helâl ve temiz lokma yemektir. Bu da farzlardandýr. Nitekim Allahü teâlâ, Bekara sûresinin yüz altmýþ sekizinci ayet-i kerîmesinde meâlen; “Yeryüzündekilerden helâl ve temiz olanýný yiyiniz” buyurmaktadýr. Peygamber efendimiz ise; “Ýbâdet on cüzdür. Dokuzu helâli taleb etmektir.” Geriye kalan bütün ibâdetler bir cüzdür. Helâl yemeyen kimse, Allahü teâlâya itâat etme gücünü kendisinde bulamaz. Helâl yiyen kimse de, Allahü teâlâya isyânkâr olmaz. Helâl ve temiz yer, isrâf etmez.