...Ve Allah Anneyi Yarattý

[myefsane]

...Ve Allah Anneyi Yarattý
[small]Biraz uzun ama okumanýzý tavsiye ederim....[/small]
Ümit �imþek

ALLAH BUYURDU: "Rahmetim herþeyi kuþatsýn." Ve bardaktan boþanýrcasýna yaðdý rahmet yeryüzüne.
Ezelî ve sýnýrsýz rahmetin bir parýltýsý, daðlarý ve denizleri kuþattý.
Annelerin ve babalarýn yüreðine aktý, sinelerinden fýþkýrdý.
Yavru kuþlar ve yavru balinalar beraberce beslendiler o pýnardan. Okyanuslar ve karalar o rahmetin neþ'esiyle þenlendi. Yumurtalar o neþ'eyle çatladý, memeler o neþ'eyle dolup dolup boþaldý.
Anne ayý ve baba penguen, o neþ'eyle yemek yemeyi unuttu. Üç ay boyunca biri yumurtayý beklerken, diðeri yavrusunu emzirdi. Baba balýk, aðzýndaki yumurtalarýn baþýna birþey gelmesin diye 80 gün boyunca aç dolaþtý.
Hepsi de yalnýz rahmetle beslendiler.
Yumurtasýnýn kabuðunu kýrýp bilmediði bir dünyaya gözünü açan kuþ, rahmeti baþucunda kanat çýrparken buldu. Kanguru yavrusunun elinde harita vardý; o da týrmanýp anneciðinin kesesinde rahmetin sýcaklýðýyla kucaklaþtý. Yavru fil çayýrýn üzerine düþtüðü zaman anne ve teyzeler þeklinde tecessüm etmiþ bir rahmet halkasýyla karþýlaþtý. Yavru balina aðzýný açtýðýnda, mikroskopik planktonlarý günde 700 kilo süte çeviren rahmetin denizaltýnda bir þelâle gibi coþtuðunu gördü.
Milyonlarca türden sayýsýz yavrularýn o rahmeti alkýþlayan çýðlýklarý, gökyüzünden yüz milyar kere yüz milyar gözlerle dünyayý seyreden âlemlerde yankýlandý.
Yýldýzlar bir Cennete baktý, bir yeryüzüne. Ve bir cilvesinden bir Cennet çýkan rahmetin, bu minik gezegenin daðlarýndan, ormanlarýndan, çöllerinden, çalýlýklarýndan, ýrmaklarýndan ve denizlerinden rengârenk çaðlayýþýný seyretti.
DÜNYAYI anlamak istiyorsanýz eðer, hayata bakýn. Hayatý anlamak istiyorsanýz, annelere ve babalara bakýn. Çünkü bir canlý ekseriyetle ya anne olmak için doðar, ya da baba olmak için.
Dünyanýn niçin göklere denk bir kýymet aldýðýný ancak o zaman anlarsýnýz. Kendisini sayýsýz aynalarda birden seyretmek isteyen bir güzelliðin merhamet ve þefkat suretine büründüðünü gözünüzle görürsünüz. Bir parýltýsýyla canlýlar dünyasýný birbirine baðlayan bir muhabbet deryasýnda yaþadýðýnýzý bilirsiniz.
Ve bu minik gezegene gözlerini dikmiþ milyarlarca yýldýzla beraber, dünyanýn simasýnda "Rahmetim herþeyi kuþatmýþtýr" âyetini okursunuz.
Fakat bir yavruda bütün yavrularý, bir annede bütün anneleri görmek þartýyla. Yoksa tek bir annenin yüreði, kâinatý kuþatan bir rahmeti size nasýl anlatsýn?

B�R SEL�M�YE, o muhteþem zarafetinin lisanýyla, "Benim mimarým ancak Süleymaniye'nin mimarý olabilir" der. Çünkü ikisinde de ayný sanatkârýn fiili görünür.
Kanatlarýnýn altýndaki yavrularýyla birlikte poz veren anne kuþun bakýþýnda da ayný ifade vardýr: "Bütün annelerin ve bütün yavrularýn Rabbinden baþkasý bize rab olamaz."
Çünkü annelerde ve yavrularda hükmeden fiiller dünyanýn her yerinde birdir. Öyleyse bütün bunlarýn tek bir faili olabilir. �þte:

1.Bütün annelerin hizmeti, yavrunun mutlak ihtiyaç içinde bulunduðu bir sýrada, tam zamanýnda gelir. Herþeyden âciz bir þekilde, hiç bilmediði bir dünyaya gözünü açtýðý dakikada bir yavrunun baþucunda bir anne görmesi ve sadece kendisi için özel olarak hazýrlanmýþ rýzkýný ya onun gagasýnda, ya da sinesinde bulmasý, bütün canlýlar dünyasýný kuþatan tek bir fiildir. Bu fiilin faili hem vardýr, hem birdir, hem de bütün yavrularý kuþatan bir rahmet ve þefkatin yegâne sahibidir.
2. Denize açýlan bir kanalizasyon borusunun ortasýndan bembeyaz bir süt fýþkýrdýðýný görsek bile inanmayýz. Bir de anne vücudunda, sütün üretildiði yere bakýn: kan ve fýþkýnýn tam ortasý! Bu iki pisliðin içinden özel arýtma tesisleriyle süzülen, inceden inceye elenerek ölçülüp biçilen ve sadece o yavrunun ihtiyaçlarýna göre terkip edilerek proteini, kremasý, tuzu, þekeri en hassas terazilerle tartýlan tertemiz bir gýdanýn, yüz binlerce memeli türüne mensup sayýsýz annelerde birden ayný özenle üretilerek bulanmadan ve kirlenmeden yavrunun aðzýna akýtýlabileceðine kim ihtimal verebilir? Halbuki bu fiil vardýr ve denizin dibinden daðýn baþýna kadar dünyanýn her yerinde birdir. Öyleyse bu fiilin faili de birdir; üstelik bütün yavrularýn bütün ihtiyaçlarýný en ince ayrýntýlarýna kadar bilen bir ilmin ve bu ihtiyaçlarý en umulmadýk bir yerden, hiç akla gelmeyen bir tarzda ve en mükemmel þekilde gönderen bir hikmet ve rahmetin sahibidir.

3. Bir annenin veya babanýn bütün gayreti, yavrunun yaratýlýþýndaki en mükemmel noktaya ulaþmasýna hizmet etmekten ibarettir. Herþeyden âciz bir þekilde dünyaya gelen yavru, kendisinin her ihtiyacýný karþýlamak için çýrpýnan, kendisini besleyen ve büyüten bir anne ile baba sayesinde yetiþir, olgunlaþýr ve kendisinden beklenen fonksiyonlarý yerine getirecek mükemmel bir seviyeye ulaþýr. Bütün yavrularýn birden bu þekilde merhametle ve ihtimamla yetiþtirilmelerine baktýðýnýz zaman, bütün canlýlar dünyasýna hükmeden bir "terbiye" fiili de bütün parlaklýðýyla karþýnýzda beliriverir. Madem ki bu fiil vardýr ve birdir; öyleyse herþeyi kuþatan bir rubûbiyetin eseridir.

4. Bir annenin fedâkârlýðý sýnýr tanýmaz. Yavrusunu korumak için eðer kendisini fedâ etmek gerekiyorsa eder. Bu öyle bir sýrdýr ki, en canavar bir hayvaný kendi yavrusu karþýsýnda uysallaþtýrýrken, en uysal ve çekingen bir hayvandan da yavrusunu savunma ânýnda bütün dünyayý karþýsýna alabilecek kahraman bir muharip çýkarýr. Tehlikeyi sezdiði anda yavrularýný çalýlýðýn ardýna saklayýp düþmaný kendi peþine takarak oradan uzaklaþan anne keklik, bu davranýþýyla, "Ne pahasýna olursa olsun yavrular korunacak" emrine hayatý pahasýna uyan anneler ordusundan bir fert olduðunu gösterir. Ayný anda, her yerde, bütün yavrular üzerinde cereyan eden bu "koruma" fiili ise, bütün yavrularý kuþatan bir rahmet ve hafîziyetin ve bütün anneleri birden emri altýnda tutan bir irade ve kudretin habercisidir.

5. Anne ile yavru doðum ânýnda tanýþýrlar. Daha evvel yumurtasýnýn veya karnýnýn içindekini hiçbir anne bilemez. Fakat tanýþtýklarý anda, bir dakika evvel mevcut olmayan yavru ile anne arasýnda âdetâ "hiçten" ortaya çýkan bað, dünyada hiçbir þeyin koparamayacaðý kuvvettedir. Her an yeryüzünde böyle nice baðlar kurulur. Yumurtalardan ve rahimlerden çýkan milyonlarca yavru ilk defa gördüðü annesine, milyonlarca anne de ilk defa gördüðü yavrusuna, sanki ezelden gelen bir beraberlikleri varmýþ gibi baðlanýr. Hiçbir saniye yoktur ki, dünyanýn karalarý ve denizleri, böyle sayýsýz kucaklaþmalara þahit olmasýn. Her yerde, her an görülen bu fiil de madem ki vardýr ve tektir; öyleyse rahimlerde olaný bilen ve yeryüzünü mütemadiyen muhabbet ve þefkatle çalkalayýp yoðuran bir Fâil de vardýr.

6. Annenin hizmeti karþýlýksýzdýr. Yavrusunu besler, büyütür, yetiþtirir; sonra yavrular uçar, gider. Sonra yeni yavrular gelir. Birbiri ardýnca gelip giden yavrular uðruna çýrpýnan, zahmet çeken, tahammülü imkânsýz açlýklara katlanan, gerekirse hayatýný fedâ eden anne, bütün bunlarý hiçbir karþýlýk beklemeden ve görmeden yapar. Bunu yaptýran ise, aþkýn da ötesinde bir iþtir; çünkü âþýk sevdiðinden karþýlýk ister. Öyleyse, bütün annelerin kalplerini birden tek bir kalp gibi kuþatan ve dolduran, saf ve katýksýz bir þefkat var ki, maddî sebepler, "hiçten" ortaya çýkan bu þefkati açýklamaktan âcizdir. Her an, her yerde, bütün annelerde birden eserini gösteren bu þefkat de dünyayý kuþatan bir rahmete sahip tek bir Fâil ister.

BÃ�R KUÃ�UN yumurtasýnda proteinlerin ve tüylerin programýný bulabilirsiniz—gerçi bunlar da bir fâil ister. Fakat anne kalbindeki þefkat, nükleik asitlerin iþi deðildir. Oysa açýkça görülüyor ki, baþlangýçta mevcut olmayan þey, neticede vardýr. Bir yumurta hücresi bir anne olduðu zaman tepeden týrnaða þefkatle dolar. Peki, nereden gelir, nereden akar bu þefkat annenin yüreðine?
"Hiçbir þey yoktan var olmaz" diyenler, bütün canlýlar dünyasýný kuþatan bir þefkati açýklamak için, hiç yoktan bir "içgüdü" icad ettiler. Fakat dünyanýn her köþesinde her an hükmünü sürdüren fiillerdeki birliði göremediler, yahut görmek istemediler. Bu yüzden, ilmi, kudreti, iradesi, hikmeti, rubûbiyeti, hafîziyeti ve rahmeti herþeyi kuþatan tek bir Yaratýcýnýn vasýflarýný, anneler sayýsýnca içgüdülerde aramak zorunda kaldýlar. Lâkin hiçbiri de bu "içgüdünün" nasýl birþey olduðunu, nasýl ortaya çýktýðýný, kime nasýl hüküm geçirdiðini ve nasýl iþlediðini açýklayamadý. Çünkü ellerindeki malzeme, tek bir hayvana bir içgüdü yaratmaya yetmedi. Gerçekte onlar birþey icad etmediler; sadece bâtýl inançlarýna bir isim takmýþ oldular. Kendilerini de herþeyi kuþatan bir rahmetten ebediyen mahrum ettiler.
Onlar böylece avunadursunlar. Bacalarýmýzýn üzerinde gagalarýný takýrdatarak annelerinin dönüþünü kutlayan leylek yavrularý, o bacanýn altýndaki insanýn gevezeliðine aldýrmadan, kendi âlemini kuþatan bir rahmeti alkýþlamaya devam ediyor. Kuþ yuvalarýndaki çýðlýklarýn balina þarkýlarýyla, kedi mýrmýrlarýnýn kuzu melemeleriyle karýþtýðý þu günlerde bahar, týpký çok sesli bir koro gibi, o rahmeti terennüm ediyor. Sayýsýz sinelerden oluk oluk fýþkýran sütler, tükenmez gayb hazinelerinden dünyaya her an tonlarca rahmet boþaltýyor.
Çünkü Allah, "Rahmetim herþeyi kuþatsýn" buyurdu.
Ve bardaktan boþanýrcasýna yaðdý rahmet yeryüzüne.
Daðlarý ve denizleri kuþattý.
Annelerin kalbinde þefkat, yavrularýn dilinde þükür çiçekleri açtý.
Her zerresi rahmetle yoðrulan dünya, o þevkle kanat açtý ve uçtu. Iþýk saçan yýldýzlara bedel, her zerresinden þükür çýðlýklarý saçtý fezaya.
Ve o çýðlýklarýn arasýnda, Kâinat Yolcusunun Arþta yankýlanan sesini yýldýzlar ve kehkeþanlar birlikte dinledi:
"Bütün zîhayatlarýn hayatlarýyla gösterdikleri tesbihât-ý hayatiye ve Sânilerine takdim ettikleri fýtrî hediyeler, ey Rabbim, Sana mahsustur. Ben dahi bütün onlarý tasavvurumla ve imanýmla Sana takdim ediyorum."