�SLAMDA HO�GÖRÜ ve �NSAN SEVG�S�

[Muhammethoca]

�SLAMDA HO�GÖRÜ ve �NSAN SEVG�S�



Dünyaya gönderilmiþ olmamýzýn asýl gayesi nasýl ki aklýmýzla Allah’ý tanýmak ve O’na ibadet etmekse diðer bir yaratýlma sebebimiz de gönül insaný olmaktýr. Gönül insaný olabilmek hoþgörülü olmak demektir. Hoþgörü ise; müsamahalý olmak, anlayýþlý olmak ve karþýmýzdakinin basit hatalarýný anlayýþla karþýlamak demektir. Zira Allah, kendisini inkâr edenlere bile rýzklarýný tastamam verip, sabýr gösteriyorsa; biz O’nun kullarý olarak nasýl insanlara karþý tahammülsüz olabiliyoruz?
Hoþgörü, saðlýklý, aklýselim düþünen bir insan davranýþýdýr. Hoþgörü insan hayatýnýn özüdür. Beþeri münasebetlerin temelidir. Yine akla gelmeyecek her türlü iþkenceye ve sýkýntýlý günlere göðüs germiþ bir Peygamber bile en küçüðünden en büyüðüne kadar; en azýlý düþmanýna bile hoþgörüyle yaklaþmýþtýr. O dini mübîn için kendisine taþ ve diken atanlara güller uzatmýþtýr.
�þte gönül insaný olmak demek, Peygamberî bir tavýr ve hâl takýnmak demektir. Kendimize bir soralým; Acaba o taþlar bize atýlsa, o dikenler bizim yollarýmýza dökülse ve secdedeyken sýrtýmýza iþkembeler koyulsa kaç dakika tahammül edebiliriz? O kutlu nebi bir ömür bunlara sabretmiþ, asla karþýsýndakilere beddua etmemiþ; hidayetleri için Rabbine hep dua etmiþtir. �þte gönül insaný olabilmenin, hoþgörü ve müsamahanýn zirve noktasý bu olsa gerektir.

Ã�çinde bulunduðumuz bu sene dünyada birçok kuruluþ tarafýndan Mevlana yýlý kabul edilmiþtir. Buna sebep olan acaba ne olabilir? Buna sebep tüm dünya insanlarýnýn baþta din, dil, ýrk, millet v.b. farklýlýklarýn kardeþçe ve hoþgörüyle bir arada yaþayabilmelerini arzu ettikleri ve yýllar önce Mevlana hazretlerinin “Gel; ne olursan ol yine gel. Bin kere tövbeni bozsan da yine gel, ister Mecusi, ister putperest, ister Müslüman…” bizim dergâhýmýz ümitsizlik dergâhý deðildir.
Çaðrýsýna kulak vermeleri sebebiyle bu yýlý Mevlana’ya ve Hoþgörüye adamýþlardýr.

Deðerli kardeþlerim
Hoþgörü diðer inançlara, diðer dinlere saygýsýzlýk deðildir. Ama hoþgörülü olalým derken de Dinimizin asýl deðerlerinden vazgeçmek akla gelmemelidir. Nasýl ki asýrlar boyunca ecdadýmýz farklý milletlerin, farklý tebaalarýn bir arada yaþamasýný saðlamýþsa; nasýl ki bu topraklar üzerinde baþta Mevlanalar, Yunus Emre’ler, Pir Sultan Abdallar, Hacý Bektaþi Veliler gönül eri olarak bu toplumda huzur ve sükûnet saðlamýþlarsa bugün de onlarýn yaptýðýndan daha fazlasýný yapmamýz gerekmiyor mu?. Çünkü buna daha çok muhtaç olduðumuz aþikârdýr.
Her þeyde olduðu gibi hoþgörüde de en güzel örnek Peygamber Efendimiz (sas)’dir. Zira o “Muhakkak ki ben müsamahakâr bir Tevhit diniyle gönderildim” buyurarak bizim hamurumuzun da bu olmasý gerektiðini belirtmiþtir. Yine Peygamberimize ve onun þahsýnda bize atfen “(Ey Peygamberim!) Allah’ýn merhameti sayesinde, onlara yumuþak davrandýn! Ã�ayet kaba, katý yürekli olsaydýn, hiç þüphesiz etrafýndan daðýlýp giderlerdi. Ã�u halde onlarý affet; baðýþlanmalarý için dua et” buyurmaktadýr. Unutmayalým ki “Allah’tan en uzak olan insanlar katý kalplilerdir.”
Konumuzu �u hadis-i þerif mealiyle bitirelim:
“Kiþi namaz, oruç, zekat gibi ibadetlerini yerine getirmiþ olarak Allah’ýn huzuruna gelir. Bununla beraber öyle günahlarla gelir ki kimine sövmüþ, kiminin kanýný akýtmýþ, kiminin malýný yemiþ, kimine de iftira etmiþtir. Bu durum karþýsýnda onun ibadetlerinden elde ettiði sevaplar kendisinden alýnarak hak sahiplerine daðýtýlýr. Eðer ibadetleri ve iyilikleri, ihlal ettiði kul haklarýný ödemeye yetmezse, hak sahiplerinin günahlarýndan alýnýp kendisinin günahlarýna eklenir. Böylece sevaplarý gitmiþ, günahlarý artmýþ, neticede iflas etmiþ olarak cehenneme gönderilir

[Muhammethoca]

Hoþgörülü olabilmek için insanlar, birbirlerinin kusurlarýný araþtýrmamalý ve affedici olmalýdýrlar. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.), bu konuda þöyle buyurmuþlardýr: "Herhangi bir kiþi, dünyada diðer bir kiþinin ayýbýný örterse, Allah da kýyamet gününde onun ayýbýný örter ."[

[holaysali61]

Küçüðümüze merhamet etmeyen, büyüklerimizi tanýmayan bizden deðildir”, “Merhamet etmeyene, merhamet edilmez”, çocuklarýný hiç öpmeyen bedeviye “Allah kalplerimizden merhameti çýkardý ise ben ne yapabilirim ki” buyurmasý; Oðlu Ã�brahim'i, süt annesinin yanýnda ziyaret etmek için, Medine’nin bir ucuna gidip, Ã�brahim’i öpüp koklamasý; Hz. Hasan ve Haz. Hüseyin’i sýrtýna alýp namaz kýlmasý; Köle bile olsa anne ile çocuðun arasýnýn açýlmamasý, ayrýlmamasýný emretmesi, küçüklere olan merhametinin birer örneðidir.
_________________
Ümitsiz Olmayýn Ümit Siz Olun
Çaresiz Olmayýn Çare Siz Olun

Altýn Ateþle, Kadýn Altýnla, Erkek Kadýnla �mtihan Edilir.
.
Allah"In Gülü Dikenli Yarattýðýndan �ikayet Edeceðimize" Dikenler Arasýnda Gül Yarattýðýna �ükredelim!!!

Ey Yolcu Doðduðun gün Yola Çýkýyorsun.
Gideceðin Yol Doðru Olsun!!!


[small]

[SERUVEN]

deðerli hemþerilerim büyüklerim hakikaten çok hoþ mevzulara deðinmiþsiniz.kutluyorum sizleri ve yazýlarýnýzý takip etmekte olduðumuzu belirtir daimini bekleriz inþ.sevgi ve hoþ görünün köreldiði bir zaman da uygulamada pek karþýlaþmasakta en azýndan yazýlarýnýzla var olduðunu daha ölmediðini izah etmiþsiniz.allahu teala yapmýþ olduðunuz ve de yapacaðýnýz hizmetlerden razý olsuninþ .baþarýlar

[Muhammethoca]

teþekkür ederim sizde saðolun

[Muhammethoca]

Hz. Peygamber buyuruyor: "Sakýnýn! Kim, böyle insanlara (yani kendileriyle anlaþma yapýlmýþ olanlara) zalim ve sert olursa, onlarýn haklarýný kýsarsa veya tahammül edebileceðinden fazlasýný yüklerse veya hür iradeleri dýþýnda onlardan bir þey alýrsa, hüküm günü onlardan ben davacý olacaðým." (Ebu Davut, Cihat; (�slamda Devlet Nizamý, Ebu-l A'la-El Mevdudi, Hilal Yayýnlarý, 1967, s. 71)

[alptekinnn61]

aðzýna saðlýk hocam
_________________
selam m

[Muhammethoca]

“Dinde zorlama yoktur.” (Bakara: 2/256)
“O Mü’minler, kötülüðü iyilikle savarlar. Kendilerine verdiðimiz rýzýktan sarfederler. Boþ söz iþittiklerinde, onan yüz çevirerek:

Bizim iþlediðimiz bize, sizin iþlediðiniz de sizedir. Size selam olsun! Biz, cahillerle ilgilenmeyiz” derler.”

(Kasas: 28/54-55) “Sen davetini yap ve emrolunduðun gibi dosdoðru ol. Onlarýn heveslerine uyma ve de ki onlara:

Allah’ýn indirdiði kitaba inandým. Aranýzda hükmetmekle emrolundum. Allah, bizim de Rabbimizdir, sizin de. Bizim iþlediklerimiz bize, sizin iþledikleriniz de sizedir Bizimle sizin aranýzda tartýþýlacak bir þey yoktur. Allah hepimizi bir araya toplayacaktýr. Dönüþ O’nadýr.” (Ã�ura: 42/15)
“Rabbinin yoluna, hikmetle, güzel öðütle çaðýr. Onlarla tartýþýrken en güzel yolu seç.” (Nahl: 16/125)

[kemalCUMAN]

muhammet hocamýzýn yazýlarýný taktirle karþýlýyorum..kendisine teþekkür ederim