Yaşar Zihni Yüce'nin Son Şiiri
04 Ocak 2010 Pazartesi Saat 19:58
Yaşar zihni Yüce’nin Kısa bir süre önce ölen eşi Gülzade Yüce'nin ardından yazdığı eyvah ben yetim kaldım şiirini, değerli okuyucularımızla paylaşıyoruz

Köyümüzden, Samsun Bafra’da ikamet eden Yaşar zihni Yüce’nin Kısa bir süre önce ölen eşi Gülzade Yüce için Sitemizin şiir köşesinde, şu andaki ruh halini ve duygularını mısralara döktüğü, Eyvah ben yetim kaldım şiirini siz değerli okurlarımızla paylaşmak istiyoruz. Değerli Hocamıza, Çocuklarına ve akrabalarına Allah’tan sabırlar diliyoruz.

         Eyvah ben yetim kaldım

 

Ayrılık büyük hasret,yürekleri kavuran.
Kadere yazılandır, sevenleri ayıran.
Bilmem ki nasıl olur, nasıl geçer bu devran.
Gülümden ayrı kaldım, eyvah ben öksüz kaldım.

 

Zaten öksüz kalmıştık, tuz biberden almıştık.
Acılar kardeş oldu,gün içine salmıştık.
Ağabiy ve kız kardeş, ne günler yaşamıştık.
Şimdi de gülüm soldu, eyvah ben yetim kaldım.
 
İğneyle kuyu kazdık, yıllarca çabaladık.
Cefayı sefa yaptık, sonunda rahatladık.
Kuşlar yuvadan uçtu, muradımızı aldık.
Rahat uzun sürmedi, eyvah ben yetim kaldım.

 

Dünyanın muradı yok, hasretle saplanan ok.
Acım çok büyük hasret, artık olamam ben tok
Kapılarım kapalı, hanımım dünyada yok.
Yemeklerin tadı yok, bundan sonra aç kaldım.

 

Gülüm, Gülzadem benim, kaptansız kaldı gemim.
Batar çıkarım artık, kalmadı hiç güvenim.
Hasretlik boğar beni, nasip olur kefenim
Yüzmek te bilmiyorum, su ortasında  kaldım.

 

Ne anam var ne babam, sığınacak dalım yok.
Derdimle dertlenecek artık evde eşim yok.
Ev sobasız ısıtmaz, kış mevsimi soğuk çok.
Sobayı yaktım amma , kenarda dondum kaldım.

 

Allah  yadım ediyor, dost duaları boldan.
Susmadı telefonum, teselliler dört koldan.
Büyük yangınım söndü, nasiplendi yağmurdan.
Yangınım söndü amma, yinede  yetim kaldım.

 

Yaşar Zihni yıkıldı, dağıldı varlıkları.
Ne eder bilmez artık, annesiz çocukları.
Bir musibet olmasın, kollar durur onları.
Onlar babalarına, bende Allah a kaldım.

 

Yaşar Zihni YÜCE/ Bafra