Köyümüzün Kadını
12 Şubat 2010 Cuma Saat 09:02
Köyümüzün Kadınlarının, yaşamını anlatan bir şiiri okurlarımızla paylaşıyoruz

Anlatayım köyümün eski yaşantısını
Anlatacak çok şey var bilmem ki hangisini
Yoğunlukla geçirdi şu yayla havasını
Çok çile çekti bizim memleketin kadını
 
Mart ayında başlardı köyümde imeceler
Ara sıra anamız akşam yolda geçeler
Gece hep hayal kurar çoğalır bilmeceler
Sabah erken kalkacak şu köyümün kadını
 
Gelir kihan zamanı kazardı tarlasını
Gurbet bekler bir yandan deşmeyin yarasını
Mısır ekmeği peynir yer ekmek arasını
İştah mı kalır sende vay köyümün kadını
 
Yazın çayırı keser tırpanı var elinde
Sırtında yükü taşır kuşağı var belinde
Kaynana,da suç yoktur kabahat hep gelinde
Koçası gurbet gezer kendi evin kadını
 
Gelir yayla zamanı göçler gider yaylaya
Araba yolu yoktur herkes giderdi yaya
Çevirirler bir horon gelince soğuk suya
Bazen da coşar durur şu köyümün kadını
 
Her zorluğa dayanır göğsünü gere gere
Ömür geçer boşuna böyle nafile yere
Kimsenin haberi yok sırtından akan tere
Acaba kader mi dır be köyümün kadını
 
Yaza yaza tükenmez cefası memleketin
Köyümün toprakları tükenmez bereketin
Hep eza cefa ile ömrümüzü tükettin
Sen her şeye layıksın memleketin kadını
 
Ot yükü var sırtında indirir onu köye
Soğuk sudan aşağı türküler diye diye
Koçan gelir gurbetten alır sana hediye
Hasretlik yakar seni vay köyümün kadını
 
Memleketim çok güzel hele hele yaylalar
Hiç benzemez köyüme ne köşkler ne saraylar
İLYAS TEKKE den olsun Çaykaraya selamlar
Bütün dünyaya bedel ÇAYKARANIN kadını

Şair İlyas TEKKE /10.02.2010