Beni kendinle meþgul eyke!..

[derya]

Hazret-i Râbia, çok oruç tutardý. Bir defâsýnda bir hafta hiç yiyecek bulamadý. Sekizinci gece açlýðý iyice þiddetlendi. Nefsine eziyet ettiðini düþünürken birisi kapýyý çaldý. Bir tabak yemek getirdi, o da yemeði alýp, yere koydu. Mum getirmeðe gitti, gelince bir kedinin yemeðini dökmüþ olduðunu gördü. Su bardaðýný almaya gitti. Mum söndü. Su içmek isterken bardak düþüp kýrýldý.
O da;
"Yâ Rabbî! Bu zavallý kulunu imtihan ediyorsun, fakat âcizliðimden sabredemiyorum." diyerek bir âh çekti. Bu âhtan neredeyse ev yanacaktý.
Bir ses duyuldu:
"Ey Râbia, istersen dünyâ nîmetlerini üstüne saçayým. �stersen, üzerindeki dert ve belâlarý kaldýrayým. Fakat bu dertler, belâlar ile dünyâ bir arada bulunmaz."
Bu sözü iþitince;
"Yâ Rabbî! Beni kendinle meþgûl eyle ve senden alýkoyacak iþlere bulaþtýrma." diye duâ etti.
Bundan sonra dünyâ zevklerinden öyle kesildi ki; kýldýðý namazý;
"Bu benim son namazýmdýr." diye huþû ile kýlar, hep Allah(celle celalüh)ü teâlâ ile meþgûl olurdu. Hattâ birisi gelip kendisini Allah(celle celalüh)ü teâlâ ile meþgûliyetten alýkoyar korkusuyla;
"Yâ Rabbî! Beni kendinle meþgûl eyle de, kimse senden alýkoymasýn." diye duâ ederdi.
_________________
BirçokAyrýlýkYaþadým
BuyüzdenBitiþikYazýyorum
ArtýkHerþeyi..

Düþ(L)üyorum..

[harbi_kiz]

çok güzl bir paylaþým allh razý olsun

[derya]