Gülüm soldu benim, kurudu dalı,Meşgale dünyası, ah ile vahlı,Yaşanan günlerde, hepsi sıralı,Ömür demetinden, dünü, özledim.
Farklı alemlerde, dalar gezerim,Karnım acıkınca, bir simit yerim,Çaya elim varmaz, bir su içerim,Gülümün elinden, çayı özledim.
Baharımda kar var, soğuk ellerim,Gözlerim uzakta, umut beklerim,Gönül arzuları, hep kilitlerim.Baharımda solan,gülü özledim.
Hemen akşam olur, kısa sürer gün,Sonsuz uzaklara, arzular sürgün,Dünyanın muradı, olmuyor düzgün,O güzel huzurlu, dünü, özledim.
Yılarca okuyan,sonra dokuyan,Gıybeti, yalanı, kenara koyan,Kötünün yanına, yeri olmayan,Bana ilham veren,gücü özledim.
Bu fani dünyanın, süresi kısa,Bir şey anlamadan, geçti hülasa,Toprak ana vermiş, küçük bir arsa,İçinde uzanan, boyu özledim.
Hayat arkadaşım, benim yoldaşım,Seni hatırlarım, durmuyor yaşım,Yetim kaldım burada, benim sırdaşım,Beraber durduğum, evi özledim.
Mekanın nur dolsun, dua yollarım,Düşümde görmedim, uyur, kollarım,Dualar okuyup, hep sıralarım,Senin okuduğun, sesi, özledim.
Yaşar Yüce artık, yazar da yazar,Senin yanına,bir mezar kazar,Bir gün gelir o da, uzanır sızar,Sana kavuşacak, günü özledim. Yaşar Zihni YÜCE / BAFRA 29-01-2010